Ali Korkmaz, “Ümmehâtü'l-mü'minîn” adlı şiir dizisinin ikinci eseri olan “Aişe (Hümeyra) (r.a)" şiirini okurlarına sundu.
Aişe (Hümeyra) (r.a)
Nur saçan bir hüzme sanki tarihe ışık tutuşun
Peygamberin hayatında başyaver gibi duruşun
Muhammedin sözlerini, pek önemliydi duyuşun
Ümmete büyük hazine, en çok hadis’i sunuşun
Ebu Bekir’in kızısın, babasının rayihası
Resulün sevgili eşi, yeri dolmaz Hümeyra’sı
Nebinin gönlünde sürur, ayetle sabit vefası
Aişe, hanımlar mir’i, kocasının pür sefası
Habiballahın zevcesi, mutlu olduğu hanesi
Seni ziyade severdi, yoktu onun bahanesi
Yanına geldiği zaman, Muhammedin ferhanesi
Peygamber hayatta iken, sendin gönül şahanesi
Refik’i Ala’ya uçtu, bağrında mübarek başı
Ümmetine veda etti, henüz altmış üçtü yaşı
Rahmana tevdi edildi, senin odanda naaşı
Kalbinde yaşıyordu o, attığın her adım başı
Âlemlere rahmet Nebi ayrılınca içimizden
Rehberlik yaptın ümmete, alaka kesmedin bizden
Unutmadan söyleyelim, dualar isteriz sizden
Yolumuzu şaşırmayız, yürüyorsak izinizden
Ümmehat’ül- mü ‘minesin, saygımız, sevgimiz daim
Hürmetine dil uzatan, cehennemdeki müdavim
Allah ve Resule iman, iki dünyada ahvalim
Sıddıka eşi Nebiden, şefaat olsun nasibim.
