Yalnızlık, sadece bireysel bir duygu değil; toplumsal dinamiklerle şekillenen bir olgu. Türkiye’de yapılan son araştırma, şehirlerin sosyal bağlarını ve yaşam alışkanlıklarını inceleyerek ülkenin “en yalnız illerini” ortaya koydu. Verilere göre, sosyal ilişkilerin zayıf olduğu, göç oranlarının yüksek seyrettiği ve komşuluk bağlarının giderek azaldığı iller bu listenin başını çekiyor. Araştırmada Çorum, Nevşehir, Çankırı, Burdur, Uşak, Amasya, Sinop, Kastamonu, Afyonkarahisar ve Bartın öne çıktı.
Yalnızlık Haritası: Kriterler Ne Anlama Geliyor?
Uzmanlara göre yalnızlığın bölgesel analizi, şehirlerin demografik yapısı, göç eğilimleri ve sosyal etkileşim oranlarıyla doğrudan ilişkili.
- Sosyal ilişkiler: İnsanların komşularıyla kurduğu bağlar, arkadaş çevresinin genişliği ve topluluk etkinliklerine katılım düzeyi ölçülüyor.
- Göç oranı: Özellikle genç nüfusun büyük şehirlere yönelmesi, küçük illerde yalnız yaşayan birey sayısını artırıyor.
- Yer değiştirme sıklığı: Sık taşınan bireylerin sosyal çevreleri zayıflıyor, aidiyet duygusu azalıyor.
Bu göstergeler birlikte değerlendirildiğinde, Türkiye’nin orta ve batı kesimlerindeki bazı illerde toplumsal yalnızlık oranının diğer bölgelere göre daha yüksek olduğu gözlemleniyor.
Kastamonu Neden Bu Listede?
Kastamonu, geleneksel yapısıyla güçlü toplumsal bağlara sahip bir şehir olarak bilinse de son yıllarda artan göç oranı ve yaşlı nüfusun yoğunluğu nedeniyle sosyal ilişkiler zayıflamaya başladı. Kırsal bölgelerde gençlerin büyük şehirlere gitmesiyle birlikte yalnız yaşayan birey sayısı artıyor. Şehrin merkezinde de bireysel yaşam tarzı benimseyenlerin sayısındaki yükseliş, Kastamonu’yu bu listeye dahil eden faktörler arasında gösteriliyor.
Yerel sosyologlar, özellikle pandemi sonrası dönemde insanların dijitalleşme nedeniyle yüz yüze iletişim kurma alışkanlıklarını kaybettiğini belirtiyor. Bu da Kastamonu gibi göç veren şehirlerde yalnızlık hissini derinleştiriyor.
Yalnızlıkla Mücadelede Ne Yapılabilir?
Uzmanlar, yalnızlıkla mücadelede yerel topluluk etkinliklerinin artırılması, kültürel mirasın yaşatılması ve kuşaklar arası etkileşim programlarının desteklenmesi gerektiğini vurguluyor. Kastamonu gibi illerde belediyelerin ve sivil toplum kuruluşlarının düzenleyeceği sosyal projeler, bireylerin toplumla bağlarını güçlendirebilir.
